Na een paar maanden gebruiken van de olympus mju 400 hier dan mijn ervaringen.
Het betreft de zilveren uitvoering, maar wel met 4 megapixels. De camera bevalt
me uitstekend, zeker omdat ik hiervoor een mju-1 heb gebruikt.
De camera heeft veel licht nodig voor een mooie foto. Overdag, buiten, heeft de
mju geen enkel probleem. Zodra je in deze winterperiode binnen foto's maakt,
wordt het een ander verhaal. Sowieso wil de automaat dan altijd flitsen. Ik zet
dit meestal uit, omdat de foto's dan in ieder geval kwa kleur mooi zijn. Je
hebt dan echter wel een stille hand nodig, anders wordt de foto een bewogen
foto. Of je gebruikt een statief.
Scherpstellen is ook iets wat met zorg moet gebeuren. Je moet de mju richten op
het onderwerp dat scherp moet zijn, de ontspanknop half indrukken, wachten tot
het groene lampje brandt, en dan pas doordrukken. Hoe dichterbij het onderwerp,
hoe langer het duurt voordat de camera heeft scherpgesteld.
Het flitslicht is erg fel. Vooral 's avonds heeft de mju dan de neiging om te
overbelichten. Hier moet je aan denken bij het maken van een foto. Om
overbelichting te voorkomen, richt je de camera op het meest lichte stukje van
het onderwerp dat scherp moet worden; de camera stelt nu scherp en regelt de
belichting. Daarna pas de ontspanknop helemaal indrukken.
Daarnaast kan je het diafragma enigzins bijregelen - iets wat in de handleiding
(op CD-ROM) ook wordt gemeld door olympus: als je met de mju een foto gaat
maken in een schaars verlichte ruimte, en je gaat flitsen, dan kan je het
diafragma beter wat dichter zetten; opnames van sneeuw corrigeer je door het
diafragma wat open te zetten, omdat de belichtingsautomaat dan de neiging heeft
om de foto te onderbelichten.
Dan het fenomeen 'witte vlekjes'. Die zie ik ook terug op foto's, die 's avonds
binnen worden genomen en alleen als de flitser is gebruikt. Dit zijn stofjes
die door het felle flitslicht oplichten. Dat alleen de olympus mju hier last
van heeft, zou kunnen komen door de constructie en positionering van flits ten
opzichte van de lens. Als fotonen (b.v. lichtdeeltjes) ergens tegenaan botsen,
weerkaatsen de meeste fotonen 180 graden terug. Als je flitser dus vlak bij de
lens zit, heb je weinig last van slagschaduw, maar wel veel meer last van
terugweerkaatsend licht dat op stofdeeltjes in de buurt van de camera
rondzweven. Op een foto van springende kinderen op een bed, vlak voor ze naar
bed gaan, zijn inderdaad heel veel witte cirkeltjes te zien. Hinderlijk? Nee,
maar wel jammer.
Voor de rest: het formaat is erg mooi klein, de camera voelt degelijk aan, de
spatwaterdichtheid heb ik niet getest (daar is-ie te duur voor!!), en de foto's
die ik heb laten afdrukken zijn net zo goed als met de analoge filmpjes.
